Ciągnienie zasadniczo należy
do procesów przeróbki plastycznej na zimno. W wyniku tego procesu można uzyskać
druty, pręty i kształtowniki, proces ciągnienia można również stosować w celu
uzyskania zmiany wymiarów rur.
Proces ciągnienia ma wiele zalet
i jest niezastąpiony w następujących przypadkach:
Ø
gdy należy wykonać drut o małych średnicach
(poniżej 5 mm),
Ø
w przypadku konieczności otrzymania rur o małej
grubości ścianki,
Ø
gdy wymagane własności mechaniczne i dokładność powierzchni są wysokie.
Proces ciągnienia stosowany jest
głównie do wyrobu:
Ø
prętów kształtowych o małych i bardzo małych
przekrojach drutów cienkich o średnicach do ok. 4 mm (np. włókna żarówkowe),
Ø
prętów okrągłych i kształtowych o dużych
przekrojach, szczególnie gdy chodzi o uzyskanie wysokich własności
mechanicznych, a także prętów o dużej dokładności i dużym stopniu czystości
powierzchni,
Ø
rur różnych kształtów i przekrojów, przede
wszystkim rur cienkościennych o małych i
bardzo małych średnicach.
Zasadniczym narzędziem do ciągnienia jest ciągadło. Ciągadła wykonuje się
ze stali narzędziowych, z węglików spiekanych oraz diamentów.
1. Ze względu na budowę, ciągadła
dzieli się na :
- ciągadła monolityczne, nazywane także oczkowymi,
- ciągadła składane, nazywane segmentowymi,
- ciągadła rolkowe ze względu na liczbę gniotów realizowanych w jednym ciągu:
- ciągadła jednostopniowe ,
- ciągadła wielostopniowe
- stałe
- ruchome
- ciągadła o smarowaniu hydrostatycznym
- ciągadła o smarowaniu hydrodynamicznym.
Technologia ciągnienia oprócz samego procesu ciągnienia obejmuje procesy przygotowania materiału do ciągnienia, wybór właściwej metody ciągnienia oraz procesy wykończeniowe wyrobów ciągnionych. Powierzchnia materiałów wyjściowych, przeznaczonych do ciągnienia, takich jak walcówka lub prasówka, pokryta jest warstwą tlenków, która usuwa się przez trawienie w roztworach kwasów.
Po wytrawieniu
materiał wyjściowy powinien być płukany w wodzie i kąpieli neutralizującej
działanie roztworów trawiących. Bardzo często na tym etapie przygotowań na
powierzchnię materiałów nakłada się powłoki smarne, metaliczne lub fosforanowe
Tak przygotowany materiał zostaje zaostrzony przez walcowanie na zaostrzarce
walcowej lub przez kucie i zaciągnięty w otwór ciągadła.
Ten typ ciągnienia
różni się od ciągnienia prętów gdyż cechuje się większym stopniem
skomplikowania.
W procesie tym kształtuje się dwie powierzchnie rury: zewnętrzna i wewnętrzną.
W procesie tym kształtuje się dwie powierzchnie rury: zewnętrzna i wewnętrzną.
Rozróżnia się następujące sposoby ciągnienia rur:
a) ciągnienie
swobodne rury - uzyskuje się ubytek przekroju i wydłużenie rury bez
znaczniejszego zmniejszenia grubości jej ścianek.
b) Ciągnienie na trzpieniu ruchomym - ciągnienie pomiędzy nieruchomym ciągadłem i ruchomym trzpieniem o długiej części roboczej, przesuwającym się wraz z rurą,
b) Ciągnienie na trzpieniu ruchomym - ciągnienie pomiędzy nieruchomym ciągadłem i ruchomym trzpieniem o długiej części roboczej, przesuwającym się wraz z rurą,
c) ciągnienie
na trzpieniu stałym - proces odbywa się pomiędzy nieruchomym ciągadłem i nieruchomym
trzpieniem o krótkiej części roboczej,
d) Ciągnienie
na trzpieniu swobodnym - proces przebiega pomiędzy nieruchomym ciągadłem i
ruchomym, nieutwierdzonym, samorzutnie nastawnym, krótkim trzpieniem
( korkiem ).
W
procesie głębokiego ciągnienia wykrój blachy jest kształtowany w jednym
lub kilku ciągnieniach w wytłoczkę obrotową. W tych kolejnych ciągnieniach zmienia
się trochę grubość blachy. Głębokie ciągnienie
wykonuje się czasami wieloetapowo, jeśli odkształcenie jest znaczne.
Zadanie
Zapoznaj się z treścią posta "Ciągnienie". Rozwiąż test korzystając z aplikacji
Zadanie
kl 1tm: https://www.testportal.pl/test.html?t=WPm2bJe2QXnK
kl 1mt: https://www.testportal.pl/test.html?t=jiMgLjqPZNas
Na udzielenie odpowiedzi na każde pytanie masz limit czasu max 15 min. Test w całości proszę rozwiązać do poniedziałku 6.04.2020 r.
Test będzie oceniony do dziennika.
Życzę powodzenia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz